Anarchista przeprowadza pomysłową operację fałszerską w jednym z największych banków na świecie w tym dramacie zainspirowanym życiem Lucia Urtubii.

Bardzo fajny dokument sprzed paru lat, o tym jak to minerały ziem rzadkich są wykorzystywane we współczesnej elektronice, ale wydobywane są bardzo często na terenach wojny.
W filmie poruszone są głównie kwestie telefonów, ale pamiętajcie że także komputery, czy nowoczesne auta naszpikowane są elektroniką. Co jakiś czas firmy deklarują głośno że nie chcą korzystać z minerałów wydobytych na terenach gdzie prowadzone są wojny, czy gdzie łamane są prawa człowieka. Problem w tym, że przeważnie to tylko deklaracje. Bo plan musi się spełnić, bo nie ma sprawnych mechanizmów weryfikacji, bo tak szczerze to każdy prawie ma to w dupie.

Krytycy nie zostawili suchej nitki na filmie dokumentalnym, uznanym za hagiografię wieloletniego dyktatora Kazachstanu. Jak się okazuje, produkcję filmu sfinansowała fundacja, która pozostaje pod kontrolą Nazarbajewa

Szybujące sokoły, galopujące konie i horyzont rozświetlony promieniami zachodzącego słońca. Dramatyczna muzyka: podniosłe dźwięki smyczków, nieziemskie śpiewy, grzmiąca perkusja. A wszystko przetykane pełnymi dostojeństwa wypowiedziami byłego autorytarnego przywódcy Kazachstanu i jego dość nieoczekiwanego rozmówcy – laureata Oskarów, reżysera Olivera Stone’a.

cross-postowane z: https://szmer.info/post/173259

We wrześniu jeden z najpopularniejszych aktorów głosowych Kyle McCarley pracujący dla serwisu streamingowego Crunchyroll postawił swoim przełożonym warunek, że nie zagra swojej głównej roli w nowym serialu "Mob Psycho 100 III" dopóki oni nie wprowadzą umowy związkowej Amerykańskiej Federacji Artystów Telewizyjnych i Radiowych. Zgadnijcie co się stało. Oczywiście od razu wyrzucono go i obsadzono w roli kogoś innego.

W skrócie umowa ta gwarantowałaby lepsze warunki pracy oraz zarobku pracownikom Crunchyroll. Nie trudno domyślić się dlaczego propozycja została odrzucona. Polepszanie warunków pracy swoim pracownikom to ostatnie czego chcieliby właściciele firmy i najgorsze co może się stać ich portfelom. Sytuacja ta wszczęła burzę wśród fanów serii krytykujących Crunchyroll i wystawiła na światło dzienne masę innych obrzydliwych nadużyć praw pracowniczych jakich dopuszczała się ta platforma. Crunchyroll ma długą historię wypłacania okropnie niskich stawek ludziom pracującym nad na skale światową popularnymi seriami i ludzie zaczynają to zauważać.

Żadnego nie widziałam, alw znalazłam taką sklejkę, może ktoś obejrzy powyższe pozycje i zrecenzuje xd

cross-postowane z: https://szmer.info/post/141108

Jakie znacie filmy dobrze prezentujące ruch związkowy czy zorganizowaną walkę o prawa pracownicze? Szukam czegoś na pokaz dla osób, które dopiero uczą się, czym są związki. Idealnie byłoby to coś możliwie współczesnego, mile widziane filmy nie-zachodnie, szczególnie rosyjskojęzyczne.

Dokument o fenomenie zespołu R.U.T.A., który łączy punk rock z folkiem.

W filmie widzimy historię powstawania płyt „Gore” i „Na vschod” oraz genezę powstania zespołu. Głównym bohaterem jest Maciej Szajkowski – lider R.U.T.A., a bohaterką Nasta Niakrasawa – obserwujemy w jej przypadku proces narodzin gwiazdy. Film ukazuje również legendy polskiego punk rocka Roberta Materę „Robala” z Dezertera i Pawła Gumolę „Gumę” z Moskwy. Merytorycznego wsparcia w filmie udzielają historyk profesor Daniel Beavois, oraz socjolog kultury, doktor Mirosław Pęczak.

Film dokumentalny „Pieśń Buntu” inspirowany muzyką i tekstami zespołu R.U.T.A. jest folkowo-punkową przypowieścią o czasach minionych i współczesnych w Polsce – mówią twórcy filmu – Bunt jako dążenie do wolności i godności nabierze dodatkowego znaczenia, poprzez ukazanie aspiracji niepodległościowych wśród środowiska białoruskich emigrantów.

To uniwersalne przesłanie dla ludzi, których uwiera ciasny kołnierzyk systemu, jakąkolwiek miałby nazwę i anturaż. Bunt ukazany jest jako immanentne zjawisko kulturowe, raz uśpione, to znów eksplodujące; w tym wypadku poprzez muzykę sublimującą nastroje społeczne nie tylko w Polsce, ale też w perspektywie globalnej – dodają.

Alterkino, CDA, filmweb.

Polecam, myślę, że całkiem dobry dokument. Ale też pracowałem przy nim, więc mogę nie być obiektywny :)

Zaskakująca i pełna gwiazd komedia o absurdach naszej rzeczywistości i tematach, których w polskim kinie jeszcze nie było. Dwa zwalczające się środowiska, dwa przeciwstawne pomysły na życie, a w tym wszystkim ona i on... I miłosne uczucie wystawione na największą próbę. Za dobrą zabawę i konkretną dawkę humoru ręczą bezbłędni aktorzy: Borys Szyc i Maciej Musiałowski, w rolach radykalnie niezdarnych narodowców-pechowców, oraz Piotr Cyrwus, Cezary Pazura i debiutująca na dużym ekranie Magdalena Maścianica. Przygotujcie się na pełen luz, salwy śmiechu, wartką akcję i kompletny brak cenzury.

Gdyby nie kontuzja, Staszek (Maciej Musiałowski) byłby dziś gwiazdą Ekstraklasy. Gdyby nie złamane serce, Pola (Magdalena Maścianica) nadal mieszkałaby w Warszawie. Gdyby nie przypadek, prawdopodobnie nigdy by się nie spotkali. I nie doszłoby do wydarzeń, o których będzie mówił cały kraj. Ale co się stało, to się nie odstanie i tak oto zaczyna się prawdziwa jazda bez trzymanki. Bo on to miejscowy zadymiarz i narodowiec z grupy Romana (Borys Szyc). Ona zaś – aktywistka i uosobienie wszystkiego z czym Staszek i jego radykalni kumple poprzysięgli walczyć. Czy ich miłość ma jakikolwiek szanse i sens? Trudno powiedzieć, jeszcze trudniej przewiedzieć, lecz to co zaczęła strzała amora, skończy się prawdziwą lawiną komicznych zajść, w których udział wezmą media, politycy, zagraniczni goście, jeden dziarski ksiądz i masa osób z totalnie różnych parafii.

Nie mam pojęcia o tym filmie, ale plakat H. R. Gigera zwraca uwagę.

Ewa mieszka i pracuje na wsi, a dwójkę swoich dzieci wychowuje sama z pomocą matki. Jej mąż, Andrzej, pracuje w Norwegii i rzadko wraca do Polski. Podczas jego nieobecności młoda kobieta nawiązuje romans z nastolatkiem. Zapłaci za to wysoką cenę…

FIlm został nominowany do Złotych Orłów dla najlepszej reżyserki, Złotych Lwów w konkursie „inne spojrzenie”, otrzymał również nagrodę im. Krzysztofa Krauzego dla najlepszej reżyserki.

Poszliśmy z KaNaKo na urodzinowy wypad do kina. Trafiliśmy na najnowszy polski film SF(ish). Układam sobie powoli w głowie wrażenia i napiszę tu więcej. Tymczasem, jeśli ktoś widział i ma coś do napisania, zapraszam.

Jest sobie takie pojęcie – chałtura. Znaczy ono mniej więcej tyle, co praca artystyczna podjęta dla zarobku, w celach jawnie merkantylnych. Niezależnie od bzdur o tym, że głód sprzyja wenie twórczej – artyści, aby żyć muszą jeść. Podobnie jak urzędniczki i stolarze. Im jednak nikt nie mówi, że lepiej wypełniają druki i heblują tralki, gdy są głodni. Szpiegom też nikt nie wypomni, że jadą na drugi koniec świata „tylko dla pieniędzy”. Przed Wami rozrywkowy tekst o tym, jak brytyjski reżyser Ken Russell, zwany enfant terrible wyspiarskiego kina nakręcił szpiegowską chałturę i pogrążył swojego producenta za pomocą filmu o zabójczych jajach i mózgu za miliard dolarów.